Курапаты – апазіцыйны анклаў
Супрацоўніца тэлеканалу «Беларусь-1» Ксенія Лебедзева абмеркавала з вядоўцамі праграмы «Скажы не Маўчы» прадстаўнікоў дыпламатычных місій. У лістападзе яны прыйшлі ўскласці кветкі ў Курапатах, а Ксенія Лебедзева была адной з тых супрацоўніц дзяржаўных СМІ, якія прыставалі да амбасадараў з пытаннямі.
«Мы гаворым пра Курапаты, таму што мы ведаем аб гэтым і тут жывем у Менску. Многія людзі да гэтага часу не разумеюць, што гэта такое. Гэта апазіцыйны анклаў непадалёк ад Менску. Лічыцца, што гэта ўрочышча, але гэта чыста апазіцыйны парадак яшчэ з канца 80-ых гадоў. Там першы мітынг у Беларусі бел-чырвона-белых людзей, якія да гэтай ідэалогіі належаць, адбыўся там. Там па сутнасці заўсёды былі сустрэчы з гэтымі пасламі. Я не вельмі зразумела, навошта яны туды хадзілі?» – заявіла вядоўца праграмы Алена слаў.
«Я вас папраўлю. Паслы туды пачалі хадзіць, калі не памыляюся, гады два таму» – дадала Лебедзева.
Тое, што вядоўца назвала «апазіцыйным анклавам і чыста апазіцыйным месцам» афіцыйна ўваходзіць у Дзяржаўны спіс гісторыка-культурных каштоўнасцяў Рэспублікі Беларусь і называецца «месца згубы ахвяр палітычных рэпрэсій».
Паправім і самаўпэўненую Ксенію Лебедзеву. Паслы і прадстаўнікі дыпмісій пачалі шанаваць памяць загінулых у Курапатах далёка не два гады таму. Яшчэ ў 1994 мемарыяльную лаву ў Курапатах усталяваў 42 амерыканскі прэзідэнт Біл Клінтан.
А самае ранняе паведамленне ў прэсе аб наведванні амбасадарамі краін ЕЗ і ЗША ўрочышча Курапаты, якое нам удалося знайсці ў інтэрнэце, датаваны 2006 годам.
У 2009 годзе тады амбасадар Швецыі ў Беларусі Стэфан Эрыксан паведаміў, што штогод у лістападзе дыпламаты краін Еўразвяза наведваюць Курапаты, каб ушанаваць памяць ахвяр трагедыі, якую перажыла Беларусь.