Сам сабе псіхатэрапеўт
«Лукашэнка паспеў адзначыцца трыма вялікімі інтэрв'ю: часопісу Time, кітайскаму інфармагенцтву і наўздагон уласным журналістам. Я даўно назіраю за пацыентам, і такія яго паводзіны заўсёды азначаюць адно і тое ж: для Лукашэнкі, які сам сабе псіхатэрапеўт, такая бурная медыйная актыўнасць азначае, што ён старанна спрабуе выпрацаваць псіхалагічна камфортную інтэрпрэтацыю падзей, патэнцыйна для яго балючых. … У дадзеным выпадку гаворка, відавочна, ідзе пра перамовы з амерыканскім спецпасланнікам, вызваленне 16 палітвязняў і патрабаванне прэзідэнта Трампа вызваліць астатніх.
Скажу адразу, пакуль у яго гэта атрымліваецца дрэнна. З аднаго боку, ён нікога выпускаць не будзе, таму што ўсе яны бандыты. Але калі некаму яны патрэбныя, то няхай сабе забіраюць. Але яго ніхто пра іх і не просіць. Асабліва збеглая апазіцыя, якая складае спісы, каго трэба адпусціць, таму што ім выгадней, каб гэтыя людзі сядзелі ў турме.
Пра гэтыя спісы Лукашэнка дакладна ведае. Таму загадзя папярэдзіў ЗША, што калі яны будуць мець справу са “збеглымі”, то ніякіх перамоў з ЗША не будзе. І неадкладна правёў перамовы з ЗША. І калі ён кажа, што ад яго вызвалення закладнікаў не патрабуюць, разумець гэта трэба з дакладнасцю да наадварот — менавіта гэта ад яго і патрабуюць. А калі ён кажа, што нікога не выпусціць, гэта значыць што ён ужо ў галаве пракручвае, як гэтае патрабаванне выканаць. Што, як апынаецца, для яго няпроста, у тым ліку таму, што нават вызваленне 16 чалавек не было адназначна ўспрынята людзьмі. І мы нават ведаем, каго ён разумее пад людзьмі — уласных сілавікоў».
Прасіў не для краіны, а для сябе
«А зараз самае цікавае. Ужо выступаючы перад беларускімі журналістамі, ён (Аляксандр Лукашэнка — рэд.) сказаў, што таго вызвалення, якое адбылося, пра якое яго ніхто не прасіў, было зроблена па прапанове ЗША: “Гэта быў варыянт амерыканскай угоды: ты мне гэта, я табе то”. І самае цікавае, што ён атрымаў наўзамен ад амерыканцаў. На першы, неспрактыкаваны погляд, Беларусь не атрымала нічога. Лукашэнка адмыслова ўдакладняе: “Я нават не казаў пра санкцыі, клянуся вам. Рыбакову я забараніў прасіць”.
І далей здзіўленай публіцы ў асобе сваіх журналістаў ён тлумачыць, чаму. Таму што для такіх просьбаў няма асаблівых прычын. Хоць санкцыі і маюць негатыўны ўплыў на жыццё нашай краіны, але Беларусь ужо прыстасавалася: “Для нашай краіны з невялікай эканомікай шмат і не трэба. … Але не думаю, што вы пакутуеце праз тое, што ў нас санкцыі на "Белавія". У Кітай ляцім, туды, ва ўсе краіны ляцім, па Расеі ляцім. Самалёты ўсе лётаюць. Ну, так, пэўна, трэба здымаць. Таму што гэта смешна — увядзенне гэтых санкцый. Калійныя ўгнаенні — усё прадаем, нават прырост. Так, трошкі больш губляем на гэтай лагістыцы, але атрымалі за гэты час свае парты”.
Але на другі, дасведчаны погляд, высветлілася, дзякуючы расследаванню Беларускага расследавальніцкага цэнтру, што ў дзень сустрэчы з Кітам Келагам на Кіпры была ліквідавана кампанія Dana Holdings, а праз два месяцы яна і яе былы ўласнік Нябойша Карыч былі выключаныя з санкцыйнага спісу ЗША. Дзякуючы такому няхітраму юрыдычнаму труку санкцый пазбег ледзь не найважнейшы міжнародны гаманец Лукашэнкі. Гаманец у другім пакаленні. Ён — сын Багалюба Карыча, які выконваў гэту функцыю яшчэ для [былога прэзідэнта Сербіі Слабадана] Мілошавіча».
Галоўны спецяліст па Пуціну
«Мы былі першымі, хто звярнуў увагу на тое, як Лукашэнка яшчэ ў 2023 годзе пачаў прадаваць сябе на Захад у якасці галоўнага спецыяліста па Пуціну. Тут ж, адразу пасля візіту Келага, мы зрабілі здагадку, што амерыканцы менавіта на гэта і адгукнуліся. І вось, журналіст Сайман Шустэр, які браў інтэрв'ю ў Лукашэнкі, сам пацвердзіў, што Белы дом карыстаўся парадамі Лукашэнкі і ў кантактах з Крамлём, і пры падрыхтоўцы саміту на Алясцы.
Парада, зрэшты, была зусім простая — перад Пуціным трэба ліслівіць. Адгэтуль чырвоная дарожка, апладысменты Трампа, ганаровая варта, пралёт бамбавіка. Але саміт апынуўся правальным, праграма была і Пуціна нават не пакінулі на абед».
Пра ЗША, Кітай і жаданні Лукашэні
«Пуціну патрэбны працяг вайны, а Лукашэнку — прыпыненне баявых дзеянняў хоць якім спосабам як мага хутчэй, што, як мінімум, ліквідуе рызыку быць уцягнутым у гарачую вайну. І тут яго пазіцыя блізкая да трампаўскай, які хоча скончыць вайну як мага хутчэй, каб атрымаць свайго Нобеля. І ў гэтым сэнсе я гатоў сцвярджаць, што гэта шматслоўнае прагаворванне Лукашэнкам выпрацавання новага малюнка свету датычыць не толькі і не столькі перамоў пра палітвязняў, як усёй геапалітычнай канцэпцыі, якая супярэчыць папярэдняй.
Старая ўводная была такая: Амерыка рукамі Еўропы задумвае супраць Беларусі, каб далезці да Расеі і, у канчатковым рахунку, да Кітая. А цяпер — гэта ж тыя самыя яго два любыя вектары, толькі геапалітычны шпагат стаў шырэй. Раней была Еўропа і Расея, а цяпер ЗША і Кітай. Недарма Лукашэнка рассыпаўся ў кампліментах абодвум бакам. І, як заўсёды ў такіх выпадках, вельмі нязграбна».
